Хуснутдинов Габдулхак Гильфанович
Воспоминания о моём отце.
Когда меня попросили написать биографию отца, я задумалась: как описать коротко по датам в хронологическом порядке его жизненный путь. У него совсем не героическая жизнь. Но, с другой стороны, это такая сложная и тяжелая судьба, которая полностью зависела от того, что происходило в нашей стране, да и во всем мире. Все-таки попытаюсь…
Мой отец Хуснутдинов Габдулхак Гильфанович родился 12.07.1914 года в с.Бизяки Бондюжского района в семье муэдзина (единоличника, азанчи) четвертым ребенком. В семье их было 8 детей, но, к сожалению, девочки в раннем возрасте все умерли от болезней и в живых остались только 3 брата: мой отец Габдулхак, Файзулхак абый и Габделхай абый. Дед наш Гильфан бабай (1876 г.р.) был родом из с.Нижний Такермень Мензелинского уезда из простой крестьянской семьи, который за счет своей сметливости и старательности самостоятельно выучился и, как лучший ученик, получил направление в Оренбургское медресе. По приглашению бизякинцев стать муэдзином их мечети остался в с.Бизяки и женился на дочери Хужаахрар хазрата Газдэбану. Участвовал в первой мировой империалистической войне. После ранения в войне вернулся в деревню, занимался земледелием. |
Хуснутдинов Гильфан
Дед наш Гильфан бабай (1876 г.р.) был родом из с.Нижний Такермень Мензелинского уезда из простой крестьянской семьи, который за счет своей сметливости и старательности самостоятельно выучился и, как лучший ученик, получил направление в Оренбургское медресе. По приглашению бизякинцев стать муэдзином их мечети остался в с.Бизяки и женился на дочери Хужаахрар хазрата Газдэбану. Участвовал в первой мировой империалистической войне. После ранения в войне вернулся в деревню, занимался земледелием. Он был уникальным человеком. Учил сельских детей грамоте, религии в мечете, которая находилась в его же имении. В совершенстве владел русским языком; для того времени в селе эта была редкостью. Еще у него была способность лечить людей. Отец рассказывал, что он даже лечил людей больных эпилепсией и другими психическими расстройствами. |
Аюповы Арслангали и Гаян
Әюпова Гаян Мулламехәмәт кызы 1922 елда Бәзәкә авылында урта хәлле крестьян гаиләсендә туа. Башка балалар кебек үк, тормышның әчесен-төчесен күреп үсә. Мәктәптә бик тырышып укый, барлык фәннәрдән дә гел яхшы билгеләр генә ала. 1940 елда урта мәктәпне тәмам-лый, беренче чыгарылыш укучысы була. Өлгергәнлек аттестаты белән бергә, барлык фәннәрне дә гел “5”ле билгеләренә генә бетерү сәбәпле, ул теләсә кайсы юга-ры уку йортына имтихансыз керү хокукын ала |
Укытучы Арыслангали Әюп улы Әюпов бик күп сабыйлар өчен– беренче укытучы.
Ул 1918 ел-ның августында Сарман районының Иске Әлмәт авылында ярлы крестьян гаиләсендә сигезенче бала булып дөньяга килә. Ике яше дә тулмаган сабый, әти-әнисе ачлыктан вафат булу сәбәпле,ятим кала. Туганнан туган абыйсы аны үз тәрбиясенә ала.Уку яшенә җиткәч, авылларында башлангыч, урта белемне Сарманда ала.
Гильфанов Мехаматнур
Гильфанов Мухаматнур Нуриахметович родился 12 июня 1935 года в деревне Бизяки. Трудовая деятельность Гильфанова Мухаматнура Нуриахметовича началась рано |
Гыймазетдинов Гыйлфан
Гыймазетдинов Гыйлфан Гыймазетдин улы 1889 елның 11 мартында элеккеге Бондюг, хәзерге Менделеев районы Псәй авылында туган. Малай вакытта мәдрәсә бетерә. Шул ук авылда 4 класс, соңрак 7 класс белем ала. Егет вакытында Алабуга шәһәрендә берәүдә писарь булып эшли. Азин дивизиясендә партизан отрядында партизан була. Бондюг районы Камай, Кураково авылларын ак гвардиячеләрдән азат итүдә катнаша. Шул якларда Совет власте урнаштыруда җитәкче була. Колчак акгвардиячеләр волосте Курак авылында урнашкан була. Акларны ул яклардан кугач, Гыймазетдинов Гыйлфан волость рәисе була. Азин дивизиясендә партия сафларына кергән коммунист буларак, Псәй авылында колхоз оештыруда җитәкче була. “Кызыл байрак” колхозы рәисе була. подробнее |
Шамсебанат Низаметдинова (Шарапи аби)
Я хочу написать об одной знаменитой женщине нашего села Бизяки. Её звали Шәмсебәнәт (1901 г.р.). А знаменита была она как костоправ, то есть бабушка, лечащая все виды травм, и знаменита была она не только в нашем селе, ну и в округе, как Шәрәпи әби. Шарафи (Шәрәпи) – это ее муж, и по имени мужа проще было узнать про нее. Отец мой рассказывал, что мать Шәмсебәнәт апы – Минебанат была знаменита тем, что она лечила не только людей, ну и сломанные ноги лошадей, также она знала о внутренних болезнях и как их лечить. |
Фарахутдин Хузиахметов
Һәр кеше ниндидер яраткан шөгыль белән яши. Ул аның төп һөнәреннән башка, аерылып торган эш була. Рухый ләззәт бирүче бу шөгыль белән ул бөтен гомер юлын янәшә атлый башлый, шулай тынгысыз иҗат эшенә әверелә. Аңа андый сәләт тумыштан бирелә. Шундый сәләтле кешеләрнең кайберәүләре иҗатлары белән сәнгать күгендә йолдыз булып балкыйлар, зур дәрәҗәләргә ирешәләр, бөтен илгә, дөньяга мәгълүм кеше булалар. Әмма арабызда зур мәйданга чыга алмаган сәләтле кешеләребез дә бар. Ләкин язмышның ачы сынавы, тормыш авырлыклары аларга югары менәргә ирек бирмәгән була. Менделеевск районының Бәзәкә авылында яшәүче Фәрәхетдин Хуҗиәхмәт улы Хуҗиәхмәтов әнә шундый тумыштан сәләтле кешеләрнең берсе. подробнее |
Мәхмүтова Наҗия
Быел 2017 елның 25 июлендә Наҗия апаның безнең арадан киткәненә 10 ел була. Ул 1924 елда Бәзәкә авылында туа, гомер буе шунда яши, эшли, балалар үстерә. Мөхетдинова Рәмзиянең “Укытучым, кадерлем” исемле китабында Наҗия апаның биографиясе тулы итеп бирелгән. Мин, үземнең туган апам буларак, аның турында кайбер нәрсәләр өстәп китәсем килә. (Әнисә Мәхмүтова) |
Кашбиев Ахметриза
Ахметриза является уроженцем дер. Бизяки Бондюжского района Тат.АССР. В семейном архиве бережно хранятся его рукописи (или фрагменты ) по родственным связям, альбомы с фотографиями, послевоенные награды, блокноты с фронтовыми песнями и стихами. Из личных вещей сохранились офицерский транспортир и одна карманная книжечка из 16 страниц, выполненная фотографическим способом, это – суры и аяты из Корана (Фатиха, Ясин, Нэбэ, Мульк). Он читал Коран в оригинале. Хорошо знал свою родословную и поддерживал родственные связи. Старшая дочь в 1980-2015 годах внимательно их изучала, наводила необходимые архивные справки, делала уточнения при живом общении с родственниками при встречах на сабантуях для составления семейной родословной. Судя по выполненным ею исследованиям можно сказать, предки Ахметризы являются старожилами этой деревни из многочисленного семейства Сапаровых. |
Гыйльмуллин Камил
Гыйльмуллин Камил Гыйлмулла улы 1929 елның 17 январенда Бондюг районы Камай авылында туа. Җидееллык мәктәпне 1943 елда гел яхшы билгеләренә генә тәмамлаганнан соң Удмурт Республикасының Әсән зооветеринария техникумында зоотехник булырга укый. Укып бетергәннән соң Морт районы (хәзерге Алабуга районы) Иске Юраш авылында эшли. Сугыштан соңгы авыр еллар. Фермада фән кушканча эшләү өчен мөмкинлекләр юк, алган белемне кулланып булмый. Башкарган хезмәтеннән канәгать булмаган егет һөнәрен алыштырырга карар кыла һәм Алабуга шәһәрендәге икееллык укытучылыр институтына укырга керә. Институтны тәмамлаганнан соң Иске Бигәш авылы мәктәбендә химия, биология, география фәннәрен укыта. Шунда эшләгәндә сөйгәне, Мамадыш районы Көек Ерыкса авылы кызы Лена Хөрмәтуллина белән өйләнешәләр. Бигәш авылында шул елларда “Бигәш” фольклор ансамбле оеша, Камил Гыйльмуллин ансамбльнең ик актив членнарыннан берсе була. подробнее |
Гильфанов Зиннур
Гильфанов Зиннур Нуриахметович родился 6 сентября 1941 года в деревне Бизяки Менделеевского района РТ в семье колхозника. Свою трудовую деятельность начал в 1958 году после окончания Бизякинской средней школы в колхозе «Кама» заведующим техскладом.
В 1962 году окончил Казанский электротехникум связи, получил специальность техника-электрика проводной связи радиофикации. По направлению техникума работал техником связи в г. Белово Кемеровской области. С ноября 1962 года по октябрь 1965 года служил в Тихоокеанском флоте, где в апреле 1965 года был принят в ряды КПСС. С 1966 года перешел на педагогическую работу. Начал работать учителем физики и математики в Бизякинской средней школе. В 1972 году окончил физико-математический факультет ЕГПИ. |
Кулячев Фоат
Бөек Ватан сугышы кемнәргә генә хәсрәт- кайгы, авырлыклар алып килмәде. Безне дә - 17 яшьлек малайларны, 9 классны тәмамлагач, 1944 елның ноябрендә армия сафларына алдылар. Ул елны кыш бик салкын килде. Авырлыклары өйдән чыгып китү белән башланды. Әгерҗегә чаклы 2 көн җәяү бардык. Хезмәтнең төп өлеше Литвада узды. Ачлык дигән нәрсә җафалады. Литва халкы безне күрә алмый, безгә каршы иде. Бандитизм бик көчле иде. Бай хуҗалыклар өйләреннән куылып безнең частьнын ярдәмче хуҗалыгы ителгән. Әле амбарларында ашлыклары калган иде. Бер көнне без бәрәңге алганда төнлә коралланып килеп амбарларыннан ашлыкларын алып китәргә ниятләделәр. Ике якта бәрелеш булды. Без, бер взвод солдат, аларның һөҗүмнәрен кире кайтардык. Яраланучылар, хәтта үлүчеләр дә булды. Шушындый вакыйгалар эчендә сугыш бетүен каршыладык. |
Әдия Ибраева
Әдия апа барлык авыл балаларының кайсылары өчен әни, кайсысы өчен апа булды, укытучылар белән дус эшләде, авылдашларның ихтирамын сизеп яшәде. Институтта укыта башлагач, Республика пионер оешмасы советында эшләгәндә мин аның чын пионер вожатые булганын аңладым. Кызганыч, хәзер андыйлар юк дәрәжәсендә…Соңгы вакытларда пионер оешмасы эшчәнлегенә формаль нәрсәләр кертә башлагач та ул пионер романтикасын югалтмады, балалар белән матур-матур кичәләр, туган як буйлап туристик походлар, пионер учаклары уткәрде. Ул яңа ел балмаскарады, төрле бәйрәмнәр, кичәләр үткәргәндә безнең өйгә кайтасы да килми иде. Хәтта әти-әниләр мәктәптән килеп алып китәләр иде). Пионер-геройлар турында Әдия апа сөйләгәндә авыз ачып тыңлый идек, шул балаларга охшыйсы килә башлый иде… |
Гимазов Дамир
Гимазов Дамир Гарифҗан улы 1947 елнын 7 сентябрендә Бондюг районы Татар Сарсазы авылында күп балалы, әтисе гади колхозчы, әнисе укытучы булган гаиләдә дөньяга аваз сала. Авыр сугыш чорыннан соң кавышкан әтисе белән әнисенең Дамир беренче уртак балалары була, ә аңарчы инде гаиләдә әтисенең 5 баласы, әнисенең 1 кыз баласы була. Соңрак гаилә тагы да ишәеп 10 балага җитә. Өлкән балалар үсеп бер-бер артлы чыгып китәләр. Әниләре башта Тойма авылында, соңрак Тукайда укытып йөри. Мөмкинчелек булмау сәбәпле атнага бер генә кайта; әтисе көне буе колхозда эштә. Шуңа күрә өйдәге барлык эш, ишек алдын, абзар тулы мал-туар карау 3 кечкенә бала җилкәсенә төшә. Эштән калган буш вакытта, урамга уйнарга чыккач, бүтән балалар уйнаганда, Дамир уйнамыйча басып тора, апасы: «Ник уйнамыйсың, җаным?» дигәч, «кием пычрана» дия торган була. подробнее |
Илдар Минибаев
Туган җирем-Буа районы Сарсаз авылы. 1949 елның 2 декабрендә күп балалы гаиләдә дөньяга килгәнмен. Әти Нурулла Калимулла улы фронтовик. Әни Мөнәвәрә Җамалетдин кызы- укытучы. 1966 елда Чүпрәле районы Иске Шәйморза мәктәбен тәмамладым. Армиядә Тула өлкәсенең Плавск шәһәрендә сержантлар мәктәбен тәмамлагач Алтай өлкәсендә рота старшинасы булып хезмәт иттем. “За воинскую доблесть” медале белән бүләкләндем. Бүгенге көндә отставкадагы өлкән лейтенант. |